از میان گلستان یادت عبور میکنم
به دشت عشق میرسم سبد دلم از گلهای نرگس ویاس
پر میشود توخودت را به من میرسانی دستانت را به دستانم
تصویرت درچشمانم بارهاوبارها تکرا رمی شود سکوت میکنم و
لبخند میزنم تو دلت قرص میشود شاد میشوی شاد شاد
تو که شاد باشی
من هم شادم
بهانه ی شادی من.*
نظرات شما عزیزان: