دستش را بگیر

با عشق نوازشش کن

دعوتش کن به یک رقص

بگذاربا قدمهایی که به سوی تو می آید

از خودش دور شود 

شاید نمی دانی

آغوش یک مرد

گاهی

دنیای زنی را خراب می کند!

گاهی آباد

دستش را بگیر

نوازشش کن 

نوازشش کن 

دعوتش کن به یک رقص

حواست باشد

دنیای یک زن هیچ وقت خبرت نمی کند

به مردی که زبان سکوت زن را بفهمد باید گفت

                                                      خدا قوت!!!

فهمیدن یک زن سخت نیست

زن سراسرنازاست و نیاز

گریه ها

خنده ها

حرفهایش

تنها برای مردش هست

او عشق می خواهد و

آغوش

سینه ای مردانه

شانه ای برای تکیه دادن

فهمیدن یک زن سخت نیست

                               باورکن

تمام زنها شاعر می شدند

اگر مردها گریستن بلد بودند

....

و

می توانستند

با رقص چشمهایشان طوفان به راه بیاندازند

 هیچ مردی شاعر نمی شد

اگر زنی...

هیچ مردی شاعر نمی شد

                  اگر زنی.....

       هیچ مردی شاعر نمی شد 

     اگر زنی درکار نبود

   عشقم *

     باتو هرروزم زیباترازروزهای گذشته است

     با تو گذر فصل ها شیرین است دلم پر میکشد

     به سوی بلندیهای آنجایی که آشیانه توست

     دلم میرودبه عمق قلب تو وصدای تپش های

                                     قلبت مرا آرام میسازد

                                    مهتاب دل پریشان منی

                                          امروز دوستت دارم 

                                    فردا دوستت دارم و همیشه

                                   تا ابدیت بی انتهادوستت دارم

                                 عشق تو خلاصه قلب من است

                                                             

 رو به پنجره نشتسته ام  پنجره ی سفارشی فکر آزاد ... فکر روشن ...

 به خودم میگم که فکرت روشن که باشه باز عاشق که باشی فکرت عاشقه

تو را می فههم تلاشت می فهمم فکر عاشق روشن را هم می فهمم ولی دلم ...

دستانم زیر چانه ام و به افکارم تلنگر میزنم

یاد شعر ی از صالحی ذهنم را قلقلک میدهد

"نیامدن هزار بهانه میخواست و

آمدن یکی

دلتنگت بودم"

کوبه پنجره ام رااز جنس دل تو میگذارم 

تا سرپوش دل بهانه گیرم شود

مقابل آینه می ایستم مو هایم را شانه میکنم

صورتم را ماساژ میدهم 

روی شانه ام میزنم و میگویم صبور باش 

و 

 آزمون همیشگی من....

 

 

 

 

آدمیزاد فقط با آب و نان و هوا نیست که زنده است این را دانستم و میدانم که آدم به آدم است که زنده است آدم به عشق آدم زنده است

  نکنم دراز هرگز به هوای باده دستی

چو جمال یارباشد نه نکوست می پرستی

که مدام مست مستم ازآن می الستی

"همه عمربرندارم سر ازآن خمار مستی"

"که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی"

آرام جانم سلام 

     سلامی به رنگ دوستت دارم همیشگی من

  واژه ای که تکرارخوشایند قلب ماست

 دل تنگ مزرعه خشخاش چشمانت ام

ای چشم عیار

             برتو عاشقم*

              

           آن قدر ازتو پرم

                  که بایستم مقابل باد

                    پشت سرم

                       جهان مست می شود

              نگران نباش اگر 

               لب های تورا سانسور می کنند

               شعرهای مرا نقطه چین!

             درچاپخانه های زیر زمینی تورا خواهم بوسید*

 مرا بخوان 

 تکه های دل من اند این شعر ها

که دست به دست می روند

مرا بخوان

تا از چهار طرف

               به سمت تو پرواز کنم

  

        دیگر تنها نیستم 

       برشانه ی من کبوتریست که از دهان تو آب میخورد

       برشانه ی من کبوتریست که گلوی مرا تازه می کند 

      برشانه من کبوتریست با وقار وخوب

     که با من از روشنی سخن می گوید

    و از انسان- که رب النوع همه خداهاست

              درعکس چشمان تو

                                   خواب های من پیداست

                                  درشبیه پوست من

                                  شب ها چیزی شبیه خواب های تو می چرخد

                                 هرشب به خوابهایم بیا

                                  تا عکس مان هی به هم شبیه تر شود

     

         تنها راز منی

                        تورا به خدا هم فاش نمی کنم

              با هم که قدم میزنیم 

                                           حسودی اش میشود آفتاب

                                           نه هیچگاه

                                                        قدم نزده است با ماه!

 

   همه می گویند چه مهربان است این مرد!

و کسی نمی داند 

لبخند توست روی لب هایم

 وقتی آن سوی دریاها

                  یادم می کنی

                  

 

                        

       کاش آن آینه ای بودم من

      که به هرصبح تورا می دیدم

      می کشیدم همه اندام تورا در آغوش

     سرو اندام تو با آن همه پیچ

                           آنهمه تاب

     آنگه ازبا غ تنت می چیدم

                  گل صد بوسه ناب

 در شبان غم تنهایی خویش

عابد چشم سخنگوی توام

من در این تاریکی

من دراین تیره شب جانفرسا

زائرظلمت گیسوی توام

شکن گیسوی تو

 موج دریای خیال

کاش بازورق اندیشه شبی

ازشط گیسوی مواج تو من

بوسه زن برسرهرموج گذر میکردم

کاش بر این شط مواج سیاه

همه عمر سفر میکردم

  جان شوریده ی من

  درجنگل یاد توسرسبزترینم 

 

 

   جان شیرینم 

 به گرمی عشق درسالروز تولدت

تمام نغمه های دلم هدیه به تو

با کلماتم در آغوش میکشم تورا

"خاک من زنده به تاثیر هوای لب توست"

آرام جانم تولدت مبارک وچه خوب شد به دنیا آمدی

                             ای از خدا رسیده دوست دارم *

    

   هوای تورا میخواهم

               خاطرت را

             هم نفس

                     با تو همه نفس عاشقم

                                شهر عشق من

                                نفس من 

                               پشت نفس های توست

                                                           و

                                                            تو ...

                                                            بکروحشی

                                          باسیگار شهرم آلوده نکن 

                                                                         میخوامت*

  از میان گلستان یادت عبور میکنم

به دشت عشق میرسم سبد دلم از گلهای نرگس ویاس

پر میشود توخودت را به من میرسانی دستانت را به دستانم

تصویرت درچشمانم بارهاوبارها تکرا رمی شود سکوت میکنم و

لبخند میزنم تو دلت قرص میشود شاد میشوی  شاد شاد

                                                              تو که شاد باشی

                                                                 من هم شادم 

                                                                            بهانه ی شادی من.*

 

            دوست داشتنت

             در من بی انتهاست...

                          چون تو

                                     مال منی

                             چون تو

                                  سلیقه منی

                                    وچون تو عشق

                                                     منی *

 به بهشت نمی روم اگر مادرم آنجا نباشد 

 

 

جان شیرینم سلام

در هوای تو اناردلم به شوق ترکیدن رسیده دل میدهم به عادت شیرین خلوت انس 

در حرف زدن با تو کلامم این امکان را دارد که تا به حد کافی عاشق شود ای که سودای توسرمایه قلبم  

بیا با من به زمانهای دوربه سالهای قبل سالهای رویای کودکی مان سالهای عشق گالان اوجا ... 

کتاب آتش بدون دود را میگویم که  روح من از خواندنش سیر ی نمی پذیرد امشب تورا با جملاتی از کتاب به آن فضا

میبرم  تا تجدید خاطره ای شود برای من وتو

عشق دوست داشتنی من

امیداست به مذاق جانت خوش آید ای همیشگی عشق

"سولماز محبت را باج نمی دادومحبت را گدایی نمی کرد

سولماز اوچی پایش را درون چادر هرکسی نمی گذارد

با من باش و کاری کن که به جای هر روزبد هزار روزخوب بگذرانیم

تو مردی بودی که هیچگاه هیچ چیز کدرت نمی کرد

محبتی که درآن خاصیت نباشد محبت نیست چه فایده از دوست داشتنی که در آن امکان خدمتی نیست

بیداربیمار بهتراز خفته سلامت است

گریستن به خاطر شفای انسان نیست بخاطر وفای انسان است

رسیدن به بزرگترین آرزو مهم نیست مهم این است که آن آرزو واقعا" چقدر بزرگ باشد

تو تکیه گاه منی تکیه گاه اگر محکم نباشد تکیه به معنی است

من محتاج محبت کردنم نه محبت دیدن

زندگی هرچقدر بی ارزش باشد باز هم بیشتر از آن می ارزدکه به دست مردم جاهل تباه شود

هیچکس حق ندارد میان قرقی وشاهین مسابقه یی بگذارد خفت چنین مسابقه ایی بس است که شاهین را به قرقی بدل کند

زمانی که انسان به روی نزدیکترین خویش دست بلند می کند غرور وجود ندارد دیگری وجود ندارددیگران وجود ندارند فردا وجود دارد درد وجود دارد

غرور یک مرد کاسه چینی نیست که به یک اشاره بیفتد وبشکند

اگر مرد کشتنی مرد تحمل کردن هم باش

بزرگ کسی است که بزرگی کند

فرزندی که آگاهانه از خواسته های پدر سرپیچی کند به نوسازی تاریخ می رود

هر پدری بحشی از تاریخ را درخود دارد

هیچ چیز زندگی یک انسان شریف رابی بها نمی کند

قهر کردن را دون شاءن انسان با شعور می دانست

در افتادن با حقیر حقارت می آورد

این دنیا نیست که زیرپای مغروران شکست خورده می لرزد این پای خود آنهاست که استواری دنیارا تاب نمی آورد

قلبم از قطره شبنم شفاف تراست

آنقدر مهربانی سرباز نکرده در وجودش بود که می توانست تمام صحرا را از محبت انباشته کند

این مرد عاشقی است که بی وجودش عشق از معنی تهی میشود*

ومعشوقی است که بی حضورش عاشق به خاک می افتد*

دریا به مرداب نمی ریزد

برای عاشق بیقراربدتراز فردا روزی نیست*

 سلام  آرام جان

 آمده ام به وقت همیشگی عشق

که به خانه دلم نظر اندازم حال وهوایش باتو خوش است

ای بسیار به من نزدیک

با تو به رویای آفتابگردان عاشق میرسم 

هر بوته احساسم بیتی است عاشقانه برای گلستان وجودت

تو آنی که دل می طلبد

                              آنی...*

 

  هم آعوش...

"در آغوشم بگیر 

آن چنان خسته ام

که حتی افقهای نگاهم نیز گم میشود

 در این هوای دلگیر

مرا محکم بفشار

برای زندگی تهی از هیجانم مرادرآغوش محکم درآغوشت بفشار....

 به من ببخش نوازش دستانت را

با تصنیف دوستت دارم لبهای شیرینت

و مرا نوازش بده در این روزها

با یاد دلنشینت....

بگذار من نیز

تورا درآغوش گیرم

تا دریایی چقدر دوستت دارم....."*

 

 

  بی قراریت را

چون شره ای از شراب مذاب

بریز کف دست من عزیزکم

تو می دانی که سالهاست

در این سرزمین بارانی به

یک قطره از آه عاشقانه ات محتاجم 

به نفس هات وقتی اسمم را صدا می کنی

تو میدانی که با صدای تو دلم می لرزد همین

که صدایم میکنی همه چیز این جهان یادم میرود*

 

          سلام مهربان همیشگی روزهایم

           به خلوتگاه احساس من حجمت فراتر است 

          اشتیاقم را در آغوش بگیر که سرمستی تو

          چون شرابی گوارا روح دست نخورده مرا مشروب می سازد

           ویادت عجب پرده دری میکند

                                         ای ناز پرورده مطمئن بخود*

    همرازم سلام

     خدا را شکر که تو را دارم واینجا را

     تا برایت بنویسم که با تمام وجودم دوست دارم

     و با نوشته هام تورا درآغوش می گیرم و سرشار از تو میشم *

                                                                      

     تک دختر شهر رویای دلم

   انگار همین دیروز بود که برای اولین بار تورا به آغوش کشیدم

  تو که آمدی در پاییز من بهار را به خانه آوردم خوب مطلق عیار خوبی و

  پاکی را تعریف کرده ای وچقدر به دلم روشنی می بخشی

  گلهای همه عالم به گرد تو نمی رسند    

 یگانه دخت من همیشه بزرگ باش

  بزرگ بمان

  شه بانوی

 ایران قلبم باش

 پیشانی ات سجده گاه لبان من است

                                                                                                 

 

                                                                                                                   

 

 صدایت روزنی است به اتاقم

تا مرا به دنیایی از شور برساند

و رخوت شبانه را از پیکرم بزداید

امروز به شهر دل تو لیلی منم و

تو مجنون ردا پوش منی.........*

 

   درود بر ذات پاکت

   علاقه جانم دیر آمدم شب نوشته ام به تاخیر افتاد

 بقول هیوا مسیح"دیر آمدن بهتر از نیامدن و یا سربه زیر آمدن است

بهر حال مرا به بلندای معرفتت ببخش امشب هم مثل قبل و هرشب های پیش

 یاد تو اتاقم را احاطه کرده پنجره را رو به آفرینش باز گذاشته ام

تا نگاهم با مهتاب شبانه به چهره ات بتابد

 معبود دیر آشنای من یکی شدن  من

 در کجاست ؟

هرجا که باشم برای من یکی شدن یعنی با توبودن

 در هر لامکانی و در هر شکلی

حتی در رنگی از نگاه شبانه مهتاب

ویا به رنگ ناله ی قلم

به رنگ ازدحام و شلوغی تو

به رنگ انتظارمن

وبه رنگ شکیبایی ما درمرز فاصله

به رنگ معصومیت عاشق

یکی شدن یعنی باتو بودن

یعنی تو و تویعنی عشق 

         " دل تنگم و دیدار تو درمان من است"

          خسته ام از ندیدنت از نبوییدنت

         جای عطر تو خالیست کنارم

          چقدر ذوقم را بنویسم شکیبایی بس است دیگر

          چشمانت را کی به من میدهی 

         ونیز دستهایت را...

         آهای بکر وحشی می کشمت

        به سه نقطه... من نخند 

                                وحشتناک دلتنگتم

           رفیق جانم سلام  *

               مینویسم نامه شبانه ام را  

               درسته که نامه نوشتن منسوخ شده

               ولی من این رسم دیرین را دوست دارم

              امکان دیدنت همیشه میسر نیست ولی خدا را شاکرم

              که حضورت همیشه سرسبزترازبید مجنون است

              و باز سپاس که نوشتن را بلد شدم تا اندوه فراق را تسکینی باشد 

             بر روی دل سفید کاغذ گرته عشق تورا می ریزم

               وبه کلمات لحظه سکرآوری هدیه میدهم و

             با تو بودن را با احساسی دیگر درمی یابم

             بقول سهراب از" روزی که آمدی محیط فکرم با طراوت شد"

             و باتو نگاهم طعنه میزند به سروسهی دل را به چشمان تو سپردم و

              با آغوش توست که زیبایی دشت به رخوت و مستی دل می سپارد

               زندگی باتو ترنمی دارد شیرین