دل ربایانه دگر بر سر ناز آمده ای

از دل من چه به جا مانده که باز آمده ای

بگذر از  ناز و برون آی ز پیراهن شرم

که عجب تنگ در آغوش نیاز آمده ای

آن قدر باش که من از سرجان برخیزم

چون که به غم خانه ام ای بنده نواز آمده ای

......آرام جانم وعشق پالوده ضمیر من

این شعر بیانگر احساس من به توست

میدونی تو شعر زندگی منی و

تمام شعرها رابا یاد تو که میخونم آرامش میگیرم

عاشقتر میشم و شور مستی تمام وجودم میگیره

ای جانم حالا این بخون،

عاشق سلسله ی زلف گره گیرم من

روزگاریست که دیوانه ی زنجیرم من

نکنم چشم به هر نقش سبک سیر سیاه

محو یک نقش چو آینه ی تصویرم 

......

تو میدونی که شعر مستم *****

آهای بکر وحشی من بیشتر.....