اینجا همان جای کوچک دنجی ست برای

با تو بودنم

جایی که میتوانم راحت از تو بنویسم از عشقم...

وبگویم...

چقدر دوستت دارم آیینه مهر آیینم

در قفس واژه ها مرغ اندیشه ام در هوای تو بال می گشاید

وبانغمه هایش آواز عشقت را می سراید

کاش بدانی که چقدر بیقرارم

برای دیدنت 

وقتی تو را می بینم ...

روانم لبهایم را ...

بلکه تمام وجودم را به جنبش در می آورد

وزبانم را احساسم رهبری میکند 

بگویم بر تو عاشقم

مرا در هرم نفس هایت 

در گرمی آغوشت ذوب کن

با لبانی به جان بارور می بوسم تورا...**

امروزم مثل هرروز عاشقترت شدم

 انگار هزار ساله که ندیدمت

چقدر قشنگه خواستن تو...

چقدر حرف نگفته دارم

چقدر کبوتر دلم بهانه ی تو را داره...

وچقدر دلم مبخاد تمام خستگی ات را در آغوشم بخوابی 

و من تمام زندگی را باتو نفس بکشم...**

عشقم

وقتی نیستی شادی کلام نا مفهومی است و دوستت دارم

رازی است که در میان حنجره ام دق میکند

من چگونه بی تو نگیرد دلم ؟

ای راز سر به مهر عاشقانه ی من 

در کدام لحظه ی نایاب تمام تو

سهم من می شود

دریچه چشمانم را در انتظار تو باز می گذارم

و وقتی که بیایی

کوچکترین ستاره ی چشمم خورشید است

به دلم روشنی می بخشی

عشقم انقدر دلتنگ و دلواپس تو هستم که

قلم برای نوشتن یاری نمی کنه من را...

امروز صبح ضربان قلبم با صدای تو کوک نشده

از حس تپیدن بی تو خسته شده

دوست دارم عشقم

عشقم

 امشب انقدر بارانی ام یک دل دریا هوای گریه دارم

محبوب دیر آشنای من 

کاش کنارت بودم 

تا هم نفس نفسهات بشم 

مرحم دل مجروح ت

زخم روح تو شکست قلب من

سخته پریشانی تو ...برای دل من

دوست دارم به اندازه تمام دوست داشتن های دنیا

و عشق فقط از ماست

تاهمیشه عاشقتم 

تاهمیشه کنارتم و

 همیشه برام بمان...

دووووووووست داااااارم